Project Details
Τα παιδιά από τη γέννησή τους βασίζονται πάνω μας για να τα ηρεμούμε και να τα καθησυχάζουμε όταν ταράζονται. Μεγαλώνοντας, συνεχίζουν να χρειάζονται τη βοηθητική παρουσία και τη συνδρομή μας στη διαχείριση των συναισθημάτων τους. Ως ενήλικες όλες/οι έχουμε βρεθεί μπροστά σε ένα παιδί που έχει κατακλυστεί από ένα έντονο συναίσθημα, δίχως να μπορεί να το αναγνωρίσει και να το διαχειριστεί μόνο του. Σε τέτοιες περιστάσεις συχνά έχουμε αισθανθεί πιο αβοήθητοι/ες από αυτό. Η πρόθεσή μας να βοηθήσουμε υπάρχει, αλλά πολλές φορές μάς λείπει ο τρόπος. Όπως έχει φανεί εμπειρικά, τα μεγάλα συναισθήματα δεν θα ρυθμιστούν από συζητήσεις και λογική.
Άλλες πάλι φορές κυριευόμαστε και εμείς από συναισθήματα, όπως σε αντιπαραθέσεις με τα παιδιά, και δεν είναι σπάνιο κάποια συμπεριφορά των παιδιών να φέρει στο προσκήνιο κάποιο δικό μας βίωμα από το παρελθόν μας και να πυροδοτήσει μια αυτόματη αντίδραση.
Στο εργαστήρι αυτό θα μιλήσουμε μεταξύ άλλων για το νευρικό μας σύστημα, την υπερδιέγερση και υποδιέγερση αυτού, θα εξετάσουμε το παράθυρο ανοχής μας, και θα δούμε ποια συναισθήματα βρίσκονται εντός αυτού και ποια έξω από αυτό.
Πιο συγκεκριμένα θα δούμε:
Ποιος ο ρόλος και η θέση μας όταν έρχεται το παιδί σε μας με τα έντονα συναισθήματά του; Πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε και να επικοινωνήσουμε την αίσθηση ασφάλειας και αποδοχής;
Πώς ως ενήλικες μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα θετικό μοντέλο συμπεριφοράς (role model) στην αναγνώριση και επικοινωνία συναισθημάτων;
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του; Ποιες τεχνικές μπορούν να σταθούν αρωγοί σε μια τέτοια διαδικασία (π.χ. name it to tame it);
Πώς γίνεται η συρρύθμιση των συναισθημάτων και πώς καλλιεργείται ως δεξιότητα; Πώς οδηγούμαστε στην αυτορρύθμιση των συναισθημάτων;
Με ποιους τρόπους μπορούμε να πετύχουμε μια επιστροφή στον εαυτό όταν απορρυθμιζόμαστε;
Αντλώντας στοιχεία από τη διαπροσωπική νευροβιολογία, την προσωποκεντρική παιγνιοθεραπεία, το filial play και την polyvagal theory, θα προσπαθήσουμε μέσα από βιωματικές ασκήσεις και μικρές συζητήσεις να εξετάσουμε τη στάση μας και να διερευνήσουμε πώς μπορούμε να σταθούμε πλάι στο παιδί μας στα μικρά, αλλά και στα μεγάλα συναισθήματά του.
Το εργαστήρι απευθύνεται σε γονείς, κηδεμόνες και επαγγελματίες.