Project Details
Καθώς προχωράει το νέο σχολικό έτος και εντείνονται οι περιορισμοί και τα μέτρα, λίγα πράγματα έχουν μείνει ίδια και οικεία στην καθημερινότητα των παιδιών. Επικρατεί ανασφάλεια, έντονο άγχος στα σπίτια, ενώ τα σχολεία λειτουργούν με διαφορετικές συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ πιθανό τα παιδιά να αναζητήσουν τη σύνδεση, την οικειότητα, την ασφάλεια και την αποδοχή από τους γονείς τους, αλλά και από σημαντικούς/ές ενήλικες στις ζωές τους.
Άλλωστε, το παιδί δεν θα πει ποτέ ότι πέρασε μια δύσκολη μέρα, θα μας ζητήσει να παίξουμε μαζί του.
Στο εργαστήρι αυτό θα μιλήσουμε για την αναγκαιότητα του παιχνιδιού, τις μορφές που αυτό μπορεί να πάρει, τη σημασία και τη σημαντικότητα του συναισθηματικού δεσμού (attachment) μεταξύ φροντίστριας/ή και παιδιού και πως αυτός μπορεί να ενισχυθεί μέσω του παιχνιδιού.
Αντλώντας στοιχεία από τη θεωρία του attachment parenting, την προσωποκεντρική παιγνιοθεραπεία και το filial play, θα προσπαθήσουμε μέσα από βιωματικές ασκήσεις και μικρές συζητήσεις να εξετάσουμε τη στάση μας και να διερευνήσουμε πώς μπορούμε να συνδεθούμε με το παιδί μας ακολουθώντας το στο φυσικό τρόπο έκφρασής του, το παιχνίδι.
Το εργαστήρι απευθύνεται σε γονείς, κηδεμόνες και εκπαιδευτικούς.